با درود و مهر.!
دوستان عزيز و بي آلايشم از دو ماه بدينسو از وضعيت صحي خوبي برخوردار نبودم
البته به ويروس کرونا آلوده شده بودم و بيشتر نتوانستم از
طريق صفحات مجازي با شما نيکان به تماس باشم.
در اين چند روز اخير کاملا خوب شديم ولي شدت بيماري از يکماه بيشتر روي زبان
اثر منفي گذاشت و به درستي نميتوانم تکلم کنم به همين خاطر
به تماس هاي تلفني جواب گفتن برايم مشکل است معذرت مرا بپذيريد.
از دوستان و عزيزان که در غياب من لطف کردن پيام گذاشتن و جويايي احوالم شدن،
عالم عالم تشکري و امتنان ميکنم و اين پارچه غزل عاشقانه و جديد
را با تصوير که تقريبا ده روز پيش اخذ کرديم تقديم تان ميدارم.
شاد و سالم بمانيد.
به بيـــوفايي ات اي يـــار يــــار تر ميشم
من از خمـــــار دو چشمت خمار تر ميشم
شــــکوه و منــــزلتت را که يــــاد مي آرم
خدا گواهست که من بــــا وقـــار تر ميشم
به غصه ام که خوشي غصه را خريدارم
ز غـــم مگو که به غم،غمگسار تر ميشم
جهــــان اگر به کفـــم باشد و نبــــاشي تو
به هر کجا بـــــروم خوار و زار تر ميشم
فــداي خاک قـــدم هاي تو شــــوم کان دم
که تا به چشم زنـــــم سرمه دار تر ميشم
زماني حلقــــــه کند جســــم تو خيــــالاتم
به خويش شعله زنـــــم بيقـــرار تر ميشم
به داد من برســـــد گرميء نفس هــــايت
ز خوردن دو لبـــت خوشـــگوار تر ميشم
ببار شبنـــــم رخسار خود به صورت من
ز گستـــــــره اي يخنت نــوبهار تر ميشم
مرا به قلــــزم آب حيـــــــات خود برسان
ز نـــوش نـــوش تـــو بي اختيار تر ميشم
تو شـــــاه باش به محمود سروري ها کن
منــــم مطيـــع تــــــو و راز دار تر ميشم
--------------------------------------
دوشنبه 23 سرطان 1399 خورشيدي
که برابر ميشود به 13جولاي 2020 ترسايي
سرودم
احمد_محمود_امپراطور
درباره این سایت